' Ben hiç kalbimi öpmedim.Aslında hiç kalp öpmedim.' dedi.
'O öptü. Ve öptüğünde bir kalbimin olduğunu fark ettim. Sonra, gitti ve öpülecek bir kalbim kalmadı. '
Bunları söylerken yakınlardaki uzaklara bakıyordu gözleri.
Ah,o sesi.
Dalga sesleri vardı içinde,ıslak ve kopmak ister gibi denizden.
Rüzgâr kadar tanıdık ama işte soğuk bir fısıltı.
Yağmur damlalarının düşüşü vardı sesinde 'o gitti' derken.
'Kalbini öpmek istiyorum, kalbimi öp' diyordum içimden,
Sesi kalbimi eritiyorken.
İçimden..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder